Obywatelstwo polskie

Wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca, za obywatela polskiego uznaje cudzoziemca:

  • przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub na
  • podstawie prawa stałego pobytu, który posiada w Polsce stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego,
  • przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub na
  • podstawie prawa stałego pobytu, który: pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub nie posiada żadnego obywatelstwa,
  • przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na stały pobyt, które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Rzeczypospolitej Polskiej,
  • małoletniego cudzoziemca, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta
  • długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, a drugie z rodziców nieposiadające obywatelstwa polskiego wyraziło zgodę na to uznanie,
  • małoletniego cudzoziemca, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, jeżeli małoletni przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, a drugie z rodziców nieposiadające obywatelstwa polskiego wyraziło zgodę na to uznanie,
  • przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 10 lat, który spełnia łącznie następujące warunki: posiada zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawo stałego pobytu oraz posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego,
  • przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od roku na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem lub posiadaną Kartą Polaka.

Prezydent RP nadaje obywatelstwo polskie lub odmawia jego nadania w formie postanowienia. Rozstrzygnięcie Prezydenta RP w sprawach obywatelstwa ma charakter uznaniowy, nie wymaga uzasadnienia i nie podlega zaskarżeniu. W sprawach nadania obywatelstwa polskiego nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego za wyjątkiem przepisów dotyczących doręczeń. Nadanie obywatelstwa polskiego następuje na wniosek cudzoziemca. Wniosek ten cudzoziemcy przebywający legalnie w Polsce wnoszą do Prezydenta RP za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania. Jeśli cudzoziemiec przebywa za granicą, wniosek musi złożyć za pośrednictwem właściwego konsula.

id Donec risus. vulputate, venenatis, ante. Nullam lectus felis commodo sit